Kamienica Franciszka Schroedera

Kamienica Franciszka Schroedera znajduje się przy ulicy Świętojańskiej 105. Została zaprojektowana przez inżyniera Józefa Langiewicza i oddana do użytku w 1936 roku. Podczas II wojny światowej została zajęta przez Niemców, ale po okupacji szczęśliwie wróciła w ręce pierwotnych właścicieli. 

Kamienica jest przykładem budynku mieszkalnego, w którym istotne cechy, takie jak funkcjonalność i ekspresyjność wyrazu zostały zrealizowane, zachowując swój unikalny, prywatny charakter. 

Budynek posiada fasadę wyprawioną w tynku tzw. zmywalnym, wykonanym z gruboziarnistego, wielobarwnego kruszywa. Jej układ urozmaica rysunek prostokątnych rowków wykończonych w zielonkawym tynku, które mają w nowoczesny sposób imitować okładzinę z płyt kamiennych. Tej samej zielonkawej wyprawy użyto na gzymsach i we wnękach okiennych. 

Na szczególną uwagę zasługują też bogato zdobione, w dużej mierze oryginalne, wnętrza. Jednym z charakterystycznych elementów jest przestronna, dekoracyjnie ukształtowana klatka schodowa. Jej surowy charakter przełamuje ciemna balustrada, a wyrazu dodają graficzne, kolorowe lastryka i mozaiki na spocznikach i „falujące” narożniki. Drzwi oddzielające części klatki schodowej stanowią niejako przełamanie kamiennego wyrazu wnętrza. Dwudrzwiowe, drewniane i  masywne mają w górnej części prostokątne szyby. 

Warto zwrócić uwagę na kolorystykę – ciemne kolory na posadzkach, a także kolor tynku często są zestawiane z elementami jasnymi na zasadzie kontrastu.