


Informacje
Kamienica przy ul. Świętojańskiej 55 została zaprojektowana dla spółki M. Kreński Sp. z o. o. Budynek składa się z dwóch brył. Większa jest sześciokondygnacyjna, centralna, ma bardzo monumentalny charakter, który podkreślają znajdujące się między oknami lizeny. Zamontowano tu okna typu amerykańskiego choć w projekcie były zaplanowane okna trójdzielne, zrobiono tak w trakcie realizacji zgodnie z zaleceniem architekta, który sprawował nadzór nad budową obiektu. Obecne (trójdzielne) okna zostały wymienione na początku XXI wieku, w ten sposób powrócono do koncepcji okien z projektu. Całość pokryta jest jasnym tynkiem. Co ciekawe, pierwotnie zakładano, że dom będzie obłożony kamiennymi płytami, lecz nigdy do tego nie doszło, ponieważ wojna przerwała część prac.
Pięknym sposobem połączenia wyższej części budynku z niższą są długie balkony, które mają „falującą” formę i płynnie przechodzą w okna. Rozwiązanie to jest przykładem bardzo nowatorskiego podejścia wobec powszechnie wówczas stosowanych kształtów balkonów, a jednocześnie przywodzi na myśl motywy morskie.
Wnętrze kamienicy zdobi majestatyczna klatka schodowa z „duszą” i ze schodami z czarnego lastryko. Przebiegają przez nie złote linie spoin pomiędzy płytami lastryka, tworząc piękny geometryczny rysunek. Jasna okładzina balustrady oraz ścian kontrastuje z posadzką. Uwagę zwraca wstęgowa poręcz wykonana z drewna, pod którą poziomo biegną stalowe elementy przypominające balustrady statków wycieczkowych. Do naszych czasów zachowały się także drzwi z litego drewna. Druga klatka schodowa jest mniejsza i nie ma „duszy”, a jej piękno wynika z ulokowania jej w zaokrąglonym, wysuniętym wykuszu. Dzięki temu wnętrze jest intensywnie doświetlone, choć klatka znajduje się po wewnętrznej stronie budynku. Tu również schody wykonane są z czarnego lastryko, jednak spoina jest w kolorze srebra. Balustrada zakończona jest prostą, lekko profilowaną drewnianą barierką o zaokrąglonym kształcie.
Kamienica jest przykładem luksusowego nurtu w architekturze modernistycznej Gdyni. Świadczyć może o tym wykorzystanie wysokiej jakości materiałów oraz znakomicie zaprojektowana przestrzeń, która wydobywa ich piękno.
Zdjęcia















Kamienica czynszowa Mariana Krenskiego
klatka schodowa, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
widok na budynek od podwórza, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
dusza reprezentacyjnej klatki schodowej, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
wejście na klatkę schodową, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
widok na piętro z drzwiami wejściowymi do mieszkań, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
poręcz z fragmentem balustrady, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
widok na klatkę schodową, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
widok na klatkę schodową, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
fragment posadzki z czarnego lastryko i złotą spoiną, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
“falujące” balkony, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
fragment jasnego tynku, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
fasada budynku od ul. Świętojańskiej, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
fasada budynku od ul. Żwirki i Wigur, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek
widok na budynek, lata 30. XX w., kamienica Krenskiego, ul. Świętojańska 55, Gdynia, fot. Leszek Żurek