Kamienica bliźniacza

Bliźniacza kamienica znajduje się w górnej, zachodniej części dzielnicy Gdynia-Orłowo. Usytuowana jest przy ulicy Architektów 19/21 (przed wojną ulica Senatorska) biegnącej w pasie od zalesionej moreny Parku Krajobrazowego w stronę linii torów kolejowych, dzielących Orłowo na część dolną – nazywaną Orłowem Morskim – oraz górną – nazywaną Górnym Orłowem. Pod koniec lat 20. i 30. XX w. na tym terenie wzdłuż powstałych ciągów komunikacyjnych zaczęła się rozwiać punktowo zabudowa jedno- i wielorodzinna. Zabudowa byłej ulicy Senatorskiej jest przykładem planowanej, a przerwanej wojną i jej konsekwencjami, zwartej zabudowy o charakterze miejskim.

Kamienice nr 19 i 21, będące własnością Donata Zdunkiewicza i Aleksandra Fedasza, zaprojektowane zostały jako układ dwóch symetrycznych brył stykających się ze sobą klatkami schodowymi. Budynki są podpiwniczone i mają obecnie trzy pełne kondygnacje oraz niepełną czwartą, którą stanowi kondygnacja poddasza niemająca pełnej wysokości użytkowej.

Stronę frontową budynków akcentuje pion klatek schodowych z regularnymi kwadratami okien umieszczonych w lekkim zagłębieniu elewacji oraz z wysuniętymi, ułożonymi pasmowo gzymsami. Front kamienicy jest prosty, wręcz ascetyczny, zdobiony trzema rzędami pionowych okien. Jedyny ozdobnik stanowi wyróżnienie klatek schodowych poprzez kolorystyczny kontrast i użycie tynku kamieniarskiego, w którym wykonano zdobienie portali kamienic w formie układu ukośnych wzorów. Pozostała część fasady wejściowej pokryta jest gładkim tynkiem o typowym dla Gdyni odcieniu jasnego piaskowca z ciemniejszym i boniowanym obramowaniem okien. Obok kontrastu kolorystycznego w fasadzie budynku widoczne jest wizualne przełamanie rytmu pionowych okien przez zakończenie poziomego ciągu pojedynczym trójdzielnym oknem zbliżonym do kwadratu. To zestawienie buduje harmonię budynku, podkreśla architektoniczny rytm i spotykane jest w innych realizacjach z tego okresu. Również elewacje kamienic wychodzące na południową, ogrodową stronę budynków zachowują architektoniczny rytm podziału okien, dodatkowo z wykorzystaniem półokrągłych werand, otwierających mieszkania na ogród.

W budynku zachowały się pewne detale z lat 30., do których można zaliczyć wywietrzniki, stolarkę wejściową wraz z zachowaną wrzutnią na listy, pojedyncze drzwi wejściowe do mieszkań oraz niektóre okna i posadzki klatek schodowych.