Budynek Przedsiębiorstwa Eksportowego Przetworów Owocowo-Warzywnych w Gdyni, zwany magazynem „W“

Obiekt wybudowano w latach 1962–1963 z przeznaczeniem na portowy magazyn przetworów owocowo-warzywnych. Za projekt wykonany przez Biuro Projektów Przemysłu Fermentacyjnego w Warszawie kierowane przez inż. A. Urbankowskiego, odpowiedzialny był inż. arch. Janusz Pukaczewski. Konstruktorem budynku był mgr. inż. Józef Stępkowski. Budynek zaprojektowano jako ośmiokondygnacyjny, szkieletowy, prefabrykowany w technologii żelbetowej, o wymiarach rzutu 39,9 x 21,3 m. Podstawową funkcją magazynu było składowanie drobnicy spożywczej. Budynek wyposażono w rampę kolejową i samochodową, dwie klatki chodowe, dwa dźwigi towarowe i jeden osobowy. Elewacje (południowa, wschodnia i zachodnia) zaznaczone były charakterystycznymi poziomymi pasami szklenia wykonanego z czterech warstw kształtek szklanych zwanych luksferami. Pasy szklenia przedzielono okienkami nawiewnymi osłoniętymi daszkami, o układzie naprzemiennym. Wychodząca na ulicę Polską elewacja północna była gładko tynkowana, podkreślona w centralnej części pionowym pasem szklenia z luksferów i znajdującymi się obok niewielkimi loggiami. Interesującym elementem architektonicznym w przyziemiu magazynu „W” były trzy słupy typu „V” podpierające nadwieszenie bryły w rejonie ramp. Wejście główne podkreślało pionowe szklenie wzdłuż klatki schodowej i żelbetowy, harmonijkowy w kształcie daszek podtrzymywany stalowymi cięgnami.  Bryłę budynku od góry wykończała swoista attyka z ukośnie zestawionych ze sobą płyt.

Budynek eksploatowano zgodnie z jego przeznaczeniem do 1988 r., kiedy to przeszedł pod Zarząd Morskiego Portu Gdynia. Wykonano wówczas roboty dociepleniowe (1989), a dalsze użytkowanie magazynu związane było z przechowywaniem surowca wełnianego. Budynek rozebrano około 2015 r. w celu umożliwienia przeprowadzenia nowych inwestycji na terenie portu.