Budynek mieszkalno- biurowy „Polskarob” (obecnie Inspektoriat Służby Kontrwywiadu Wojskowego)

W latach 1934–1935 na Kamiennej Górze w Gdyni, przy ul. Korzeniowskiego 8–10 powstał nowoczesny biurowiec dla Polsko-Skandynawskiego Towarzystwa Transportowego „Polskarob”. Ten trzykondygnacyjny, wolno stojący budynek, nietypowo położony w dzielnicy willowej, mieścił pomieszczenia biurowe i luksusowe mieszkanie dla dyrekcji firmy. Autorami projektu byli architekci Stanisław Płoski i Kazimierz Krzyżanowski, a jego realizację powierzono firmie budowlanej Inż. K. Krzyżanowski i S-ka.

Podpiwniczony i kryty płaskim dachem budynek „Polskarobu” jest kompozycją dwóch przenikających się jasno tynkowanych, kubicznych brył – dwukondygnacyjnej części południowo-wschodniej i trzykondygnacyjnej części południowo-zachodniej. Wejście główne do budynku, z podcieniem i okrągłym oknem – bulajem, znajduje się na styku tych dwóch części. Zostało ono zaakcentowane pionowym pasmem okien klatki schodowej (tzw. termometr) oraz opływowym kształtem narożnika charakterystycznym dla stylistyki okrętowej. W nurcie streamline i „architektury okrętowej” mieści się również inny element tego budynku  – wieńcząca całość przeszklona nadbudówka pełniąca funkcję obserwatorium. Zaokrąglony narożnik budynku był pierwotnie obłożony glazurowanymi płytkami w kolorze ciemnobrązowym o wymiarach 7,1 x 14,2 cm, ułożonych rzędami w pionie. Współcześnie pod oknami klatki schodowej zachował się niewielki prostokątny fragment tej lśniącej powierzchni.

Producentem płytek była Fabryka Ceramiki „Józefów” w Czeladzi obok Sosnowca. Kafle marki „Józefów” o tych samych wymiarach, lecz w barwie kobaltowej zastosowano natomiast jako okładzinę murków ogrodowych przy tym budynku.

Jasna elewacja południowo-wschodniej części nieruchomości została urozmaicona żłobkami wykonanymi w tynku szlachetnym. Podkreślają one linie okien i tworzą na tej powierzchni prostokątne pola płaskiego boniowania.

W narożu południowym tego skrzydła budynku znajduje się półokrągła, przeszklona weranda z ogrodem zimowym i wyjściem do ogrodu zaprojektowanego przez architektkę krajobrazu Barbarę Kaszycką. Projekt i zdjęcie tej wypełnionej różnymi gatunkami drzew oraz bylin przestrzeni z funkcjonalnymi kamiennymi alejkami, niewielką fontanną i okazałą pergolą były reprodukowane w branżowym periodyku „Architektura i Budownictwo” jako przykład modernistycznej symbiozy architektury z zielenią.

Po stronie zachodniej budynku znajdują się garaże przewidziane w pierwotnym projekcie, a cały teren otoczony jest murem.

W 1939 roku zbudowano schron według projektu Szefa Fortyfikacji Wybrzeża Morskiego majora Rudolfa Fryszkowskiego.

15 maja 1984 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków. Obecnie jest siedzibą Inspektoriatu Służby Kontrwywiadu Wojskowego.