
Realizacje
Urodził się 5 stycznia 1905 roku w Krakowie. Jego rodzina przeniosła się do Lwowa, gdzie ukończył gimnazjum oraz rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, które ukończył w 1932 roku. Tego samego roku przeniósł się do Gdyni, a w rok później otworzył własne biuro projektowe, do którego w roku 1935 dołączył Tadeusz Kossak, z którym współprowadził działalność projektową. Współpracował również ze Stanisławem Ziołowskim, tworząc niezrealizowany projekt Szpitala Powszechnego dla Gdyni wraz z Instytutem Chorób Tropikalnych. W 1937 roku został mianowany członkiem Komisji Budowlanej w Gdyni. Działał do 1939 roku, tworząc w Gdyni, jako autor i współautor, czterdzieści jeden projektów. Ostatnią gdyńską kamienicą ukończoną przed wojną była kamienica Pantarei przy ul. Abrahama 37.
Wysiedlony z Gdyni przeniósł się do Krakowa, gdzie podjął pracę w Urzędzie Budowlanym. Był projektantem (przy współpracy Zbigniewa Olszakowskiego i Tadeusza Futasewicza) największej realizacji mieszkaniowej w Krakowie powstałej w czasie II wojny światowej – zespołu mieszkaniowego przy ul. Królewskiej. Był inicjatorem powstania w 1943 roku modelu Starego Miasta w Krakowie na potrzeby jego ewentualnej odbudowy, projekt ten był wykonywany w konspiracji.
W latach 1945–1947 Kupiec kierował Oddziałem Odbudowy Miast i Wsi w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie. W 1946 roku opracował projekt architektoniczny odbudowy Opactwa w Tyńcu. W roku 1947 został profesorem na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Architekt w projektowaniu odszedł od stylistyki modernistycznej na rzecz architektury regionalnej, czego przykładem jest Dom Turysty w Zakopanem z 1951 roku. W latach 70. stworzył dwa nowoczesne projekty na konkursy zagraniczne – projekty Opery w Belgradzie i Opery w Sofii. Prace nad budową ostatniej gdyńskiej realizacji Kupca – kościołem o.o. franciszkanów pw. św. Antoniego zostały zakończone w 1974 roku.
W roku 1954 rozpoczął pracę na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, z uczelnią tą pozostał związany do 1975 roku.
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Zmarł 10 grudnia 1990 roku w Krakowie.